كان يا مكان....فى قديم الزمان
كان فيه شاب بيحب....شاف واحده عاوزه تتحب...معاه فى كليه وحشه
ولأنها ضحكت له بطريقه وحشه...ضحك لها بطريقه أوحش
نسيوا ان فيه ناس حواليهم...بتراقبهم بطريقه وحشه
قرب منها...بطريقه وحشه...وقربت منه بطريقه وحشه
كلامهم كان مكشوف...ووحش....واتفقوا انهم يحبوا بعض بطريقه وحشه
اتصل بيها...واتصلت بيه...وكانوا بيكلموا بعض مكالمات وحشه
مع ان صوته وحش.....وضحكتها وحشه
اتقابلوا كمان فى كافيتريا وحشه
الناس شافتهم...وقالت عليهم كلام وحش..وحاجات وحشه
مسك ايديها...ومسكت ايده...بطريقه وحشه
بعد شويه...بعتت له جواب بخطها...وكتبت فيه حاجات وحشه
راحوا رحله مع زمايلهم...واتصرفوا بطريقه وحشه...
وبعد أسبوعين كان معاه صوره ليها....ومامته شافتها...قامت فكرت فيها بطريقه وحشه
فات كام سنه...واتخرج الوحش....وما راحش اتقدم للوحشه
اتقدم لها عريس....ولما سأل عنها...سمع حاجات وحشه
مشى و ما رجعش...لأنه ببساطه..عرف انها كانت بتحب بطريقه وحشه
ولسه الوحش ماراحش يخطب البنت الوحشه
وهى فى انتظاره...وقلبها بيتألم بطريقه وحشه
ودى نهاية اللى بيغضب ربنا بطريقه وحشه
الرئيسية
الإثنين 26 يوليو 2010 - 7:12
